Kedere Gülümseyen Türkü - I-

"aşk rüyadır düşdağıdır
yüzün orda açan güldür
bir yangındır hatırdadır
fazla sözüm heder olur"

söz..

bir söz dü aradığımız, ardısıra gitmek istediğimiz.. Sözün hükmü heder oldu da, hatırdaki yangın da söndü mü... yangın dile gelmezse, söz yola düşer mi.. söz de olmasa, kim "müjdeler baharı".. kim duyar hatırdakini..
söz heder oluyor, biz keder oluyoruz.. sahibini arayan söz, verdiği kederi de duymaz mı.. duyar mı.. taş bile duyuyorken.. söz neden "fazla" olsun..

gül..

gülümsüyor.. gül yağıyor türküye, türkü yağmurluğunu almamış yanına, aşk olmuş.. sırılsıklam.. bahar mı geliyor.. değilse, niye gül kokusu ve gülümseme.. çölün ortasında, yeşil bir vadiyi düşler gibi.. düşlediğini yaşar gibi.. dost yüzünden özge cennet yoksa, hadi, gül satalım..
taş da gül kokuyor, duyuyor, duyulmayı özleyerek..


aşk..

aşk.. "iğde kokusu"ysa... iğde gül kokuyorsa.. gül iğdenin rüyasındaysa.. yüzün orda.. iğde nerde, gül kim..
aşk.. bir türküye gülümsemeye gitti.. türkü yola düştü, aşk peşinden.. bitmez "elbet bu yolculuk"..
aşk.. düşdağının rüyasında sen oluyor.. sen.. gül oluyorsun düşdağında.. yağıyorsun.. taşı yumuşatıyorsun..
"iç ağunu, gör rüyanı.. aşk da sensin bak.."

yüz.. yüzün.. gül olup açmak için..
...

"Biter elbet bu yolculuk
İnsan taşa benzer olur
Geçip giden ömrün sesi
Türkü söyler keder olur."

taş..

İnsan, taşa benzer de, taş neye benzer.. taş, yosuna kalp olur da, türkü duymaz mı..
hatırdaki yangın, taşın da hatırındadır elbet.. "mahşer dahi gelir dile, duyar taş bile".. diyor usenê ma..
sözü taş, taşı yangın sınar, türkü olur.. gülümsemeyi keder, kederi ferhat sınar, aşk olur.. şirin yağar, gül olur.. taş ..

keder..

biz bu kedere düşmedik, kederi tercih ettik, der gibi.. kederlenmek yerine, yoksa niye keder olur insan.. niye taştan duyulmayı bekler.. türkü de söylerek.. sen.. türkü söylüyorsun.. söz heder ediyorsun.. keder oluyorsun.. kederin gül açıyor.. kederin, "ille dostun bir tek gülü".. diyen türkü gibi..

türkü..

bir türkü kederine, neden gülümsetir insanı.. belki yutsuzluk.. bahçıvan mısınız, bahçe misiniz.. gülünüz var mı.. gülünüz.. gülümseyiniz.. insan, kendi yurtsuzluğuna türkü olur, kederine gülümser.. söz olur, taşta sınanır, kaderine uçar.. söz.. yurtsuz bir türküdür.. her yolculuk, kendi yurduna dönsün..

yüz.. yüzün.. türkü söyler, keder olur, gülümser..

eyüp.. ben.. benim yüzüm.. köln..

23 Aralık 2006 - Köln


not: tırnak içindeki ve dışındaki bütün 'türkü', mehmet çetin'e aittir..